Znak CE:

• umieszczany jest przez producenta, jego autoryzowanego przedstawiciela lub importera na opakowaniu lub dokumentacji towarzyszącej wyrobowi,
• to jedyne dopuszczalne znakowanie,
• nie jest symbolem jakości ani rękojmi bezpieczeństwa towaru,
• jest potwierdzeniem, deklaracji zgodności wyrobu z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa,
• nie wolno stosować na produktach nie objętych dyrektywą / rozporządzeniem parlamentu europeujskiego.

Produkt musi również zostać opatrzony nazwą producenta, jego upoważnionego przedstawiciela lub importera, a także numerem identyfikacyjnym jednostki notyfikowanej, jeżeli była ona zaangażowana w procedurę oceny zgodności.

Odpowiedzialność prawna wytwórcy za wyrób wynika między innymi z:

• Dyrektywy Rady 85/374/EWG (z 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżenia ustaw, przepisów oraz postanowień administracyjnych państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności za wadliwe wyroby),
• 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego  z 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów,
• Ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów  Dz.U. z 2003 r. Nr 229, poz. 2275 z 2007 r. Nr 35, poz. 215.

Przy dokonywaniu oceny bezpieczeństwa produktu, zgodnie ze wskazaniami dyrektywy / rozporządzenia parlementu europejskiego, należy brać pod uwagę:

• skład produktu,
• opakowanie,
• instrukcję obsługi,
• potencjalne oddziaływanie na inne produkty w przypadku użycia z nimi,
• osobę ewentualnego odbiorcy produktu.

Ogólne zasady bezpieczeństwa wyrobów według: 92/59/EWG:

Producenci:

• mogą wprowadzać do obrotu tylko wyroby bezpieczne,
• powinni dostarczać konsumentom informacji o ryzyku wynikającym z użytkowania wyrobu,
• podejmują działania o wycofaniu wyrobów o wysokim stopniu zagrożenia.

Dystrybutorzy:

• powinni współdziałać w przestrzeganiu ogólnego bezpieczeństwa,
• nie powinni wprowadzać do obrotu wyrobów nie spełniających wymogów bezpieczeństwa,
• powinni uczestniczyć w nadzorowaniu bezpieczeństwa wyrobów wprowadzonych do obrotu,

Kraj członkowski:

• ustanawia przepisy prawne i administracyjne wymuszające od producentów i dystrybutorów przestrzeganie obowiązków dotyczących bezpieczeństwa,
• ustanawia władze zobowiązane do kontroli rynku,
• powiadamia Komisje WE o podjętych działaniach.

Dyrektywa lub Rozporządzenie Parlementu Europejskiego - akt prawny Unii Europejskiej, zawierający podstawowe wymagania, które muszą spełniać wyroby dopuszczone na rynki Unii Europejskiej oraz określający zasady oceny zgodności z tymi wymaganiami.

Każda dyrektywa / rozporzadzenie parlementu europejskiego składa się z:

• preambuły, która określa kontekst dyrektywy / rozporządzenia,  ustala ramy prawne i swobodny przepływ towarów oraz zgodność ze zharmonizowanymi normami,
• tekstu podstawowego, który zawiera: zakres obowiązywania, wprowadzanie na rynek i swobodę przepływu, wymagania zasadnicze, normy zharmonizowane, wolny przepływ, wyznaczenie notyfikowanej instytucji, procedury oceny zgodności, oznaczenie CE, klauzule zabezpieczające i postanowienia końcowe,
• załączników, które określają: wymagania zasadnicze, specyficzne wymagania do każdej procedury, kryteria wyboru „upoważnionych instytucji”, formę i minimalną wielkość znaku CE oraz klasyfikację.

Dyrektywy / Rozporządzenia Parlemantu Europejskiego podzielone są na kategorie (np. w zależności od  stopnia zagrożenia) i do poszczególnych kategorii przypisane są odrębne procedury.

Niektóre dyrektywy / rozporządzenia określają inny sposób realizacji procedur oceny zgodności np. dla wyrobów budowlanych (tutaj mamy 4 ścieżki oceny zgodności zgodnie z Rozporządzeniem Parlamanru Europejskiego).

Ocena zgodności wyrobów oparta jest na systemie przyjętym w decyzji  93/465/EEC i zawierającym osiem modułów (od A do H):

• moduł A (samoocena dokonana przez producenta),
• moduł B (badanie typu),
• moduł C (zgodność z typem),
• moduł D (kontrola jakości produkcji),
• moduł E (kontrola jakości produktu),
• moduł F (weryfikacja produktu),
• moduł G (weryfikacja każdej jednostki produktu),
• moduł H (pełna kontrola jakości).

Realizacja procedury oceny zgodności obejmuje analizę właściwej dyrektywy / rozporządzenia i norm zharmonizowanych powołanych oraz wyborze jednej ze ścieżek, jeśli jest taka możliwość.

Po spełnieniu wymagań producent lub jego upoważniony przedstawiciel wystawia deklarację zgodności EC.

Producent lub jego upoważniony przedstawiciel samodzielnie umieszcza oznakowanie CE na wyrobie. Nie robi tego jednostka notyfikowana, nawet jeśli uczestniczyła w procedurze oceny zgodności. Jeśli jednak jednostka notyfikowana była zaangażowana w fazę produkcji, jej numer identyfikacyjny musi być umieszczony obok oznakowania CE.

Znak CE musi zostać umieszczony na wyrobie przed wprowadzeniem go do obrotu. Symbol CE umieszcza się na wyrobie lub jego tabliczce znamionowej. Oznakowanie musi być czytelne, widoczne oraz musi mieć określoną formę. Znak CE umieszcza się na opakowaniu lub dokumentach dołączonych do produktu gdy:

• nie jest możliwe umieszczenie znaku na wyrobie,
• nie można zachować minimalnych wymiarów oznakowania (niedopuszczalne jest aby miał mniej niż 5 mm wysokości),
• istnieją obawy, że znak będzie niewidoczny albo nieczytelny.

O konieczności umieszczania na wyrobach budowlanych oznakowania „CE” stanowi ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. (wraz z późniejszymi zmianami) o wyrobach budowlanych wraz z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego I Rady (UE) NR 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG. Wzór oznakowania CE określa załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008r.

Europejski Dokument Oceny (European Technical Approval – ETA), oznacza dokument przyjęty przez organizację JOT (Jednostki Oceny Technicznej) do celów wydawania Europejskich Ocen Technicznych (EOT).

Europejski Dokument Oceny wydawany jest przez Jednostki Oceny Technicznej (JOT).

Wykaz wystawionych ETA  jest dostępny na stronie:

https://www.eota.eu/pages/etassessments/default.aspx

Wykaz notyfikowanych Jednostek Oceny Technicznej (JOT) dostępny jest na stronie:

http://ec.europa.eu/growth/tools-databases/nando/index.cfm?fuseaction=country.main

ETA jest opracowywana i przyjmowana przez Europejską Organizację ds. Oceny Technicznej (EOTA) dla wyrobów budowlanych, które nie są objęte lub nie są w pełni objęte normą zharmonizowaną, tj. takiego, którego właściwości użytkowe w odniesieniu do jego zasadniczych charakterystyk nie mogą być w pełni ocenione zgodnie z istniejącą normą zharmonizowaną, ponieważ:

• dany wyrób nie jest objęty zakresem żadnej istniejącej normy zharmonizowanej,
• w odniesieniu do co najmniej jednej zasadniczej charakterystyki tego wyrobu metoda oceny przewidziana w normie zharmonizowanej nie jest właściwa,
• norma zharmonizowana nie przewiduje żadnej metody oceny w odniesieniu do co najmniej jednej zasadniczej charakterystyki tego wyrobu.

Procedura opracowywania i przyjmowania ETA jest przeprowadzana z zgodnie z zasadami opisanymi w Art. 21 i załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011.

Europejski Dokument Oceny (ETA) zawiera:

• ogólne informacje na temat producenta i typu wyrobu,
• opis wyrobu i jego zamierzonego zastosowania,
• właściwości użytkowe wyrobu i odniesienia do metod stosowanych do ich oceny,
• przyjęty system oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych,
• szczegóły techniczne niezbędne do wdrożenia systemu oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych.

Deklaracja właściwości użytkowych dla wyrobów budowlanych powinna zawierać:

• niepowtarzalny kod identyfikacyjny typu wyrobu (numer typu, partii lub serii lub jakikolwiek inny element umożliwiający identyfikację wyrobu budowlanego),
• przewidziane przez producenta zamierzone zastosowanie,
• zastrzeżoną nazwę handlową lub zastrzeżony znak towarowy,
• adres kontaktowy producenta,  
• system lub systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobu budowlanego.